Doordat Martijn en ik elkaar steeds vaker zagen, kwam er ook een moment dat we het over uitjes kregen. Wat was leuk om eens samen te ondernemen. Martijn wilde heel graag naar de sauna, dat begreep ik. De sauna is zo heerlijk en ontspannend voor je lijf, ik laad er altijd helemaal van op. Hij nodigde mij uit om met hem mee te gaan en voordat ik er echt bij stilstond had ik al ja gezegd op zijn voorstel. Hoe kon dat? Hoe kon ik JA zeggen op zo’n voorstel, terwijl het niets voor mij is om zoiets te doen met iemand die ik nog niet zolang ken. En ook nog bij een man die ik interessant vond, ik vond er later wel wat van. Ik verbaasde mij zelf en heb er even van bij moeten komen. Blijkbaar heeft mijn intuïtie werk van mij over genomen en intuïtief direct maar JA gezegd, waar ik daar zelf wel echt een wel overwogen keuze in had gemaakt. Vermoedelijk had ik dan iets aangegeven van “dat vind ik voor nu nog wat te vroeg”.

Het heeft het alles te maken met geloof, vertrouwen en zullen zien. Vertrouwen op je intuïtie. Ik vermoed dat wanneer ik geen JA gezegd had, ik wellicht een prachtige kans was misgelopen. Hierdoor was er bij mij geen ruimte ontstaan om een relatie met Martijn te kunnen ontwikkelen.

In juli hadden mijn ouders het plan terug te gaan naar het vakantie adres waar ik als kind zo graag kwam. Ik wilde mee, ik wilde zo graag terug, al was het maar voor een paar dagen. Dus ik was volop aan het zoeken naar vliegtickets, treinreizen en taxi’s en dan nog een beetje een handige reis ook. En ja hoor, gelukt. Na een reis van 13 uur zat ik daar op de camping samen met mijn ouders. Nou was deze plek een camping in the middle of nowhere in de Cote D’Azur. Daar reden geen bussen of treinen. Dus hoe ging ik vanuit hier bijvoorbeeld naar het strand? Ik vertelde Martijn dat ik graag een paar dagen naar mijn ouders wilde wanneer zij aan de Cote d’azur verbleven. Ik vertelde hem dat ik zoekende was hoe ik de reis zo effectief mogelijk in kon regelen, zodat ik zoveel mogelijk tijd daar had en zo min mogelijk reistijd. Ook legde ik hem het dilemma voor dat ik vanuit de camping geen mogelijkheden had om zelf op avontuur te gaan. Inmiddels hadden mijn ouders bedacht om de elektrische vouwfiets mee te nemen, maar daar kon je maar 15 kilometer mee rijden enkele reis en dan had ik nog geen rekening gehouden met de bergen. Heel ver alleen kwam ik niet. Mijn ouders hadden Martijn inmiddels ook al ontmoet en konden het goed met hem vinden. Martijn gaf aan, “waarom gaan we niet samen? Ik heb een lease auto, we hebben beide een rijbewijs. Dus we komen er wel”. Hij wilde er eigenlijk ook wel even tussen uit! Voordat ik het wist had ik ook hier al JA gezegd. Wie verzint er nou zoiets, je kent elkaar amper 3 maanden en dan ga je al met elkaar op vakantie! Mijn hoofd vond er wat van, maar in alles was het verlangen groter om er even tussen uit, dus we gingen.

Eind juli gingen wij voor 5 dagen naar de Cote d’azur. Samen sprokkelden we alle benodigdheden voor de paar dagen weg bij elkaar. Van mij het luchtbed, van Martijn de tent, van mij de tafel en stoelen, van Martijn de slaapzakken. We beleefden aan alleen het bij elkaar zoeken van de spullen die we nodig hadden al veel plezier. Omdat we beiden ons erg verantwoordelijk voelen, waren de zaken tot aan de puntjes geregeld. Martijn verbaasde zich over het feit, dat je dat gewoon samen kan regelen. Dat hij niet alleen de verantwoordelijkheid droeg, maar dat je dat echt samen kan doen. De reis deden we ook echt samen, de hapjes en snapjes voor onderweg verzamelden we samen, we pakten in samen en we reden samen. ’s Middags rond de klok van 5 vertrokken we richting de Cote d’azur. Onderweg hadden we de grootste lol. We genoten van elkaar, van het avontuur en de goede gesprekken. Rond de ochtend arriveerden we in het zuidelijk deel van Frankrijk, zodra we de A8 op rijden voelt het aan als thuiskomen. Zoveel herkenning en herinneringen aan deze mooie omgeving. Om half 11 kwamen we aan op de camping. We hadden heerlijke dagen. We genoten op het strand, gingen naar Saint Tropez en bezochten de stadjes aan de kust. Zondag reden we vol goede moed terug naar huis en keken we terug op een geslaagde vakantie samen.

Het blijft nu achteraf nu ik jou zo mijn verhaal vertel nog steeds bijzonder om terug te lezen. Wat gun ik het een ieder om te mogen vertrouwen en geloven in hun verlangens, dromen en wensen. Weet dat wanneer jij je verlangens uit dat deze verwezenlijkt kunnen worden door alleen maar te geloven en te vertrouwen en je uiteindelijk het resultaat zult zien. Tot op de dag van vandaag ben ik nog dankbaar voor wat mij is gebeurd en wat er nog voor moois mag gaan gebeuren.